Het kind en het badwater Toen een journalist aan Gerard Reve vroeg of God ‘echt bestaat’ zei hij, met die donkere lijzige Reve- stem: ‘Bestaan.. bestaan.. dat heeft God toch niet nodig?’ Dat zinnetje is me altijd bijgebleven. Korter kan ik mijn stuk niet samenvatten.. Mijn ouders stuurden mij naar de openbare MAVO in ons…
Lees meer
Wat heb ik allemaal verloren in 2023: Werk. De verkiezingen. Vrienden die, gedwongen of vrijwillig, het leven verlieten. Ideeën over geweldloosheid. Klimaatoptimisme. Mijn for-ever-young-gevoel. Ben ik een somberaar? Nee, die kant gaat het niet op. Goed verliezen is een levenskunst. Het is kunnen leven met de leegte die ontstaan is. Kunnen we leegte nog eenvoudig…
Lees meer
Maatschappelijke betrokkenheid kan ons splijten. De ene dag wil ik opkomen voor mijn niet onderhandelbare principes. De andere dag wil ik intens de dialoog blijven voeren. Wat is belangrijker? Opkomen voor klimaat, recht en vrede of de inspanning om elkaar niet kwijt te raken in dit proces? Wie de straat op gaat voor een helder…
Lees meer
Ik kijk vanuit mijn huis naar de lange stroken gemaaid gras. De lucht erboven is wonderlijk stil. In vijftig tinten grijs schuiven de wolken langzaam over het veld. Het gebied waar ik woon kent zijn vaste rituelen. Er wordt gemaaid, geschud, gewierst en geperst. In deze tijd zie ik de lange weilanden voor mijn huis…
Lees meer
Nu de verkiezingen voorbij zijn veranderen de verhalen van karakter. We zijn zo gewend geraakt aan podiumverhalen, bestemd voor de publieke ruimte. Het zijn de verhalen die af zijn. Ze hebben een welgekozen structuur, een climax, een spanningsboog, zoals we die vertellen in onze romans en onze theaters. Als ik zo’n verhaal s’ avonds na…
Lees meer
Hoe denk je dat ons vak en de wereld eruit zien in de toekomst? Het was deze vraag die me intrigeerde bij de vraag om een blog te schrijven voor mijn ‘professional friends’ bij de LVSC. Het vak en de wereld! Dat is nogal wat. Een oorlog vlak bij huis, het klimaat dat op een…
Lees meer
Dit zinnetje van Paul Haenen, typerend voor dominee Gremdaat, toverde deze vakantie een big smile op mijn gezicht. Zonder humor redden we het niet in alle loodzware waarheden om ons heen. De discussie over grensoverschrijdend gedrag in één zin omdraaiend, komt Paul Haenen bij iets uit dat even waar is. Tja waar zouden we zijn…
Lees meer
Vakantie is voor mij de tijd van de onbewaakte ogenblikken. Elke keer weer ontdek ik hoe een vreemde godheid mijn beleving van tijd heeft gekaapt. Hij draagt de onschuldig ogende naam Chronos en heeft ons leven minutieus in delen gehakt en deze van prijslabeltjes voorzien. In het fantastisch jeugdboek ‘Momo en de Tijdspaarders’ uit 1973…
Lees meer
‘Ze zijn van vlees gemaakt.’ ‘Vlees?’ ‘Vlees. Ze zijn van vlees gemaakt.’ ‘Vlees..’ ‘Geen twijfel aan. We hebben er een paar opgepikt vanaf verschillende delen van de planeet, hebben ze aan boord genomen in onze verkenningsvaartuigen, en helemaal gesondeerd. Ze zijn volledig van vlees.’ ‘Dat is onmogelijk. Hoe zit het met de radiosignalen? De boodschappen…
Lees meer
Soms moet je stil gezet worden. Het was op een zaterdagavond. Ik keek naar ‘Matthijs gaat door’, die slechts een paar seconden van een filmpje van Nina Simone liet zien. Een aantal piano-akkoorden en direct daarop haar stem: I wish I knew how it would feel to be free. Ik was geraakt. Ik zette het…
Lees meer